ÖZLEDİM…

Nasıl anlatılır bilemediğiniz,bilseniz de anlatamadığınız yaşanmışlıklarımız ilâki vardır hepimizin.Bu gün Annemin yüreğinden şefkatini…Babamın bana güç veren sevgiyle bakan zeytin yeşili gözlerini çoook özlediğimi fark ettim.Bu günü dün den ayıran neydi.Tuhaf ilk defa anlatamayacağım kadar büyük bir burukluk hissediyorum tüm bedenimde,tarifi imkansız olsa da bunu da atlatırım diye düşünmeden alamıyorum kendimi istemsizce…Demiştim ya tuhaf diye,tuhaflık günündeyim her halde ?O kadar itinalı yaşarsınızki hayatı, nedenini niçinini farketmediğiniz küçücük görünen istemsiz,lakin zincirleme anlara sebebiyet verebilecek durumda olduğunuzu bilmek üzermiydi sizi ? Kendine dir bütün sitemin kimseler bilmesede şöyle bir göz gezdiriyorum bugün yaşadıklarıma…Çocukluğumu çoook özlediğimi fark ediyorum tüm bedenimle.Sonunun nasıl olacağını bilemediğin çözümün ise seni aştığını hissetmen,bir saniyesi bir ömür gibi gelen,bir kaç saat dilimi bellimi olur belki de telaşım yersiz olacak kimbilir.İlk okula başladığım o an ki heyecanımı saçlarımda fiyonklu kurdela takmış,beyaz yakalı siyah önlüğümü,kardeşimin okul çıkışında ders kitaplarımı bana vermek için koşarak yanıma geldiği zamanı çoook özledim.Sokağımızın ortasında düşe kalka dizlerimin kanadığının farkına varmadan deli deli şuursuzca akşam karanlığı çökene kadar oynamaya doymayan çocukluğumu çoook özledim.Her banyomuzun kazanı kaynadığında,Anneciğimin sevgi dolu sesiyle kızım koş,Cemile teyzeni çağır diyen dostluk kokan art niyetsiz komşuluğu çoook özledim.Belimden aşağıya doğru süzülen uzun şaçlarımla dünyanın merkezine meydan okuyabilecek cesaretimin varlığını farkettiğim anı çoook özledim.Yaşım kaç olur ise olsun hastalandığımda… Babacığımın o güçlü elleriyle, başımı dizlerine yaslayıp saçılarıma dokunuşlarını çoook özledim.Anneciğimin hazırladığı yer sofrasının ortasına yerleştirdiği koca tepsiden kardeşlerimle birlikte kaşıklarımızın karışarak yediğimiz yeşil mercimekli bulgur pilavının lezzetini çoook özledim.Sık olmasa da yoğun duygusal bir günümde yüreğimden dokunuşlarla hafif esintilerin bahar yağmurlarına dönüştüğünü hissettiğim anları çoook özledim.Hani geçmişe takılı kalmayalım diyoruz ya…Sanrasında ekliyoruz…(Hayatı akışına bırak)İşte tam da bu cümleyi anlatıyor virgülüyle,noktasıyla !Özlemek geçmişe takılı kalmakmıdır ?SİZCE ! Özledim diyebilme duygusunu hissettiren içimizdeki masum çocuk hiç kaybolmasın…Kaybetmeyelim.