Hayatımızda bir şeylerin değişmesi gerektiğini düşünüyorsak…Düşüncelerimizi bir adım daha ileriye taşımak gerek.Uçmayı öğrenmek için boş bakışlarla uzaklara dalıp dalıp offff diyerek birşeyleri değiştirmek  olanaksız !

Lakin…

Önce kanatlarımızın varlığını farkedip yavaş yavaş  usulca kanatlarımızı bedenimizden uzaklaştırmayı göze alabilirsek işte o zaman kanatlarınızın varlığını hissedebilir ve eğer ister isek…Boş duran kanatlarımızı yavaş yavaş açmaya başladığımızda başarabildiklerimize inanamıyacaksınız belki de…

Uzaklara bakmak yerine harekete geçmeyi göze aldığınız yolcuğunuzda bir bakarsınız ki hayallerinizin,hedeflerinizin hakimi sizsiniz.Bunları yaptığınız süreçte zaman diliminin önemini ve heyecanını doruklarda yaşarsınız.Belki kanatlarımız yalpalayacak düşeceğiz,tekrar tekrar yeniden deneyeceğiz.

Hafif esen yele,hızını yükselten rüzgara direnerek belki de,fırtınaya kafa tutacağız büyük bir gururla.

Sonrasında kanatlarımızın gücünü farkedeceğiz. İster isek değişimin bir kelimeden ibaret olmadığını,her anın yaşamımızda su gibi damla damla aksada,ne kadar önemli olduğunu anlıyacağız ince den, ince den…

Yaradanımız’dan gelen evrenin sunduğu fırsatları fark ettiğimizde başlar değişim!

Hani geç kaldım diyoruz ya…

Bunun tam tersini düşündüğümüzde doğru cümle gelir iç benliğimizden zihnimize dökülüverir dilimizden üç kelime…

“Yaradanım “OL”dediğinde olur !

Ve…

Özetlemek gerekirse…

Uçmayı öğrenmek için uzaklara bakmak yerine…Önce Kanatlarını açmalısın !.

Saygılarımla

“YAŞAMA DAİR HERŞEY”

Profesyonel Yaşam koçu_Uzman Eğitmen

Mercane CAN